her seher gün doğarken;ağrıyla sevişir gibi...

günden geceye geçmek ne sancılı....
geceden güne geçmek işkence...

hap aynı...zamanı biraz daha uzatabilmenin beyhude çabası.karanlıkta var, günışığında körüm çünkü...son çırpınışlar hep ondan.yeni bir güne daha uyanmak değil ki düşümde gezinen..geç kalacağım yine,hak ettiğimin bedeli sabah koşuşturması :))...yollar kayacak yine adımlarımın
önü-sıra....zamanın adımları büyük benimkilerden...geceden kalanlarla,gecede kalanlar dolduracak ceplerimi...
sonu sabah olmasa hiç uyumam ya...neyse....