(s)ayıklama

kaç hayat daha çıkar keşkelerimden...
boğazıma düğümlenenler kaç kulağı çınlatır şimdi...
gittiğim yerler; yine kucaklar mı bunalmıs ruhumu,ruhuma dar gelen bedenimi...
belkilerimle kaç hikaye yeniden yazılabilir...
kaç gemi yanmak üzereyken kurtarılabilir acabalarımla...
elimde kalanlarla ne kadarını düzeltebilirim yanlışlarımın...

hafızamın biryerlerinde asılı olanlar silinir mi; silinen zamanla birlikte,yoksa yapışıp kalır mı gözbebeklerime onlar da...

sımsıkı sarıldıklarımla ne kadar yol giderim...
yazsam aklımda dolanan cümlelerin hepsini bir bir;kaç mektup doldurur...
pişmanlıklarım diş mi biler sinsice bi köşede,alınacak-verilecek hesapları kalmış mıdır hala...
neyin bedelidir ruhuma çöken sis...
denizin ışıltısını içime yansıtmayan duvar da; kendi ellerimle ördüklerimden midir...

kaç martı elimden simit yemek için bekler...
bindiğim tüm otobüslerin camında beliren arsız ifadeli yüz orada mıdır hala...
kalmış mıdır herşeyi yoluna sokabilecek kadar anlamlı bir cümle...
ya da başıma devşireceğim kadar aklım...

kaç hayat daha çıkar keşkelerimden...