ikircikli şarkı.

ikircikleniyor ayaklarım...gitsem mi,olduğum yerde mi dursam...
yollar önümsıra çatallanıyor...ne yöne gitsem aklımda hep öteki.
vazgeçiyorum önce herşeyden sırayla,sonra tutunacak dallar aranıyor gözerim.ki gözlerim de çatallanıyor;gülse mi, kapansa hiç açılmasa mı, onlar da bilemiyor...yanar gibi oluyor önce ellerim,dokunduğu herşeyin buz tutması ayrı muamma.

ayaklarım çatallanıyor...kıpırdamaksızın duruyorum durmakta olduklarımda,sonra koşar adım uzaklaşıyorum içimden hiç çıkaramayacaklarımı da alıp yanıma.

bir de aklım galiba...doğrularla yanlışlar,renkler sonra ve bir de şehirler,zamanın ayrı yerlerinde denk gelinenler ve bir de hiç bilinmeyenler.çatallanıyor onlar da,hepsinden ayrı bir parça,en alakasız yerinden ekleniyor diğerine...fikrim de çatallanıyor,kıyısında dolandıklarım gibi...


aşkla yağmalanıyor yalnızlığın kuşattığı duvarlarım,güneş bekliyor kapımda...tüm kilitlerimi sürgülüyorum oysa ben...biri gelsin silkelesin iki yakama yapışıp diyorum,oysa çalan olsa da açmıyorum...belki ben gidene ağlamayı seviyorum.

korkuyorum; avucumda duran ölü kuştan ve düştüğü yerde çatlayıp kök saldığında yeni bir ağaç daha oluşturabilecek tüm erik çekirdeklerinden ve uzayan tırnaklarımdan ...