içimin duvarlarına şidetle çarpıyor işte yine bir/şey...değdiği nokta şekil değiştiriyor hemen o anda...eğrilip bükülüyor çarpmanın etkisiyle şimdi adını koyamayacağım pek/çok/şey...
gözlerimden kulaklarıma,ordan saç diplerime,ayak bileklerime....uğramadığı tek yer parmakuçlarım...
takip edemiyorum bi süre sonra.
fırlıyor,dışarı atıyor kendini...masaya önce,sonra odanın duvarlarına ve hemen ardından pencereye...açsam hemen,uçup gitse diyecek oluyorum bakıyorum yerde...
son bir hamleyle kahvenin içini boyluyor...boğulsun kalsın diyorum!yüzüyor....dibe çökmeliydi olanca ağırlığıyla diye geçiriyorum aklımdan...oysa su;üzerinde olan her cisme uyguladığı idda edilen kuvveti göstermeye tenezzül bile etmiyor.
kudreti mi yetmiyor,uğraşmaya mı değmiyor?bilmiyorum....dalıp çıkıyor belli aralıklarla...bakıyorum ben,gördüğümün ne olduğunu tanımlamaya çalışmadan....
sonra bi yudum kahve içiyorum....
sürüp gidiyor böyle....geceyi yarı ediyorum!!!!